രാജ്യഭരണകർത്താക്കന്മാർ പ്രതിജ്ഞാലംഘനം ചെയ്യുന്ന പക്ഷത്തിൽ അവരെക്കുറിച്ചു് ഭരണീയന്മാർക്കും അന്യന്മാർക്കും ഉള്ള വിശ്വാസവും ബഹുമാനവും അസ്തമിക്കുന്നതാണെന്ന് ഞങ്ങൾ ഇതിനിടെ പ്രസംഗവശാൽ പറഞ്ഞിരുന്നുവല്ലൊ. ഈ വിഷയത്തിൽ, തിരുവിതാംകൂർ ദിവാൻ മിസ്റ്റർ രാജഗോപാലാചാരി, ബഹുജനങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെപ്പറ്റി വരിച്ചിരുന്ന ആശകൾക്കു വിപരീതമായി പാപികളുടെ ഗണത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്നതിനു തക്ക അപക്രമങ്ങൾ കാട്ടി വരുന്നുണ്ടെന്നും ഞങ്ങൾ വ്യസനിച്ചിരുന്നു. തങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഇതരന്മാർ ഉന്നതമായ അഭിപ്രായം കൊണ്ടിരിക്കണമെന്നുള്ള അഭിവാഞ്ഛയാൽ, കാഴ്ച്ചക്കു മോഹനങ്ങളായ പ്രമാണങ്ങളെ തങ്ങളുടെ പ്രവൃത്തി പ്രമാണങ്ങളായി വിജ്ഞാപനം ചെയ്യുന്ന ഒരു വക രാജ്യതന്ത്രജ്ഞന്മാർ ഉണ്ട്. അവർ; ആന്തരമായ ഉദ്ദേശത്താൽ സ്വാഭിലാഷ സാധനത്തിൽ ഓരോരോ പ്രമാണങ്ങളെ പ്രകടിപ്പിക്കയും, ഇവ പരസ്പരം വിപരീതങ്ങളല്ലാ എന്നു കാണിപ്പാൻ വേണ്ടി ഓരോരോ സമാധാനങ്ങൾ പറകയും ചെയ്യുന്നത് അവരുടെ ശീലമാണ്. സർക്കാരുദ്യോഗങ്ങളിൽ സ്വദേശികളെ നിയമിക്കയന്ന്യേ, പരദേശികളെ നിയമിച്ചുകൂടാ എന്നു ഒരു നിബന്ധന ഏതൊരു സംസ്ഥാനത്തും എപ്പൊഴും സ്വീകാരയോഗ്യമായിരിക്കയില്ലാ എന്നുള്ളതിൽ രണ്ടു പക്ഷത്തിന് ഇടയില്ലാ. ഒരുദ്യോഗത്തിന് അത്യാവശ്യമായ യോഗ്യത തികഞ്ഞവരായി ഒരു സ്വദേശിയും ഒരു പരദേശിയും അപേക്ഷക്കാർ ഉണ്ടായിരുന്നാൽ, പരദേശിയെ വിടുകയും, സ്വദേശിയെ നിയമിക്കയും ചെയ്യുന്നത് തന്നെയാണ് യുക്തമായ നടവടി. ഉദ്യോഗം നടത്തുന്നതിനു വേണ്ടി ആളുകളെ കരുതുകയല്ലാതെ, ആളുകൾക്കു വേണ്ടി ഉദ്യോഗങ്ങൾ കരുതുവാൻ ഗവർന്മേണ്ടിനു് ആവശ്യമില്ലെന്നിരിക്കുമ്പോൾ, ഒരുദ്യോഗത്തിനു് യോഗ്യതത്തികവുള്ള ഒരു പരദേശിയെ കളഞ്ഞിട്ട് യോഗ്യതക്കുറവുള്ള ഒരു സ്വദേശിയെ, സ്വദേശിയെന്ന സമാധാനത്തിന്മേൽ നിയമിക്കുന്നത് യുക്തമായുള്ളതല്ലാ. സർക്കാരുദ്യോഗ നിയമന കാര്യങ്ങളിൽ ഈ പ്രമാണങ്ങളെ ശരിയായി അനുഷ്ഠിച്ചാൽ, സ്പർദ്ധയ്ക്കു ന്യായമായ അവകാശം ഇല്ല തന്നെ. എന്നാൽ, ഈ പ്രമാണങ്ങളെ വിസ്മരിച്ച് സ്വേച്ഛാസാധനത്തിനു തുനിയുമ്പോൾ, പലർക്കും സ്പർദ്ധാസംരംഭം ജനിക്കുന്നത് സ്വഭാവികവുമാണ്. മിസ്റ്റർ രാജഗോപാലാചാരി, ഹജൂർ കച്ചേരിയിലെ ജീവനക്കാരെ നിയമിക്കുന്ന കാര്യത്തിൽ ചുമതലയൊക്കെ ചീഫ് സെക്രട്ടറിയെ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നതാണെന്ന് നടവടികളാൽ ഊഹിക്കേണ്ടിവരുന്നുണ്ടെങ്കിലും; ചിലപ്പൊൾ പ്രമാണനിഷ്ഠയില്ലാതെ പ്രവർത്തിക്കുന്നതായി കാണപ്പെടുന്നതു ശോചനീയം തന്നെയാണ്. ഹജൂരാഫീസിൽ ഒഴിവാക്കുന്ന പലേ ജോലികൾക്കും ഓരോരോ ഗ്രാഡ്വേറ്റുകളെ സബ് പ്രോട്ടം, ആക്ടിങ്, എന്നും മറ്റും വിശേഷണത്തോടുകൂടി നിയമിച്ച് എത്രയോ കാലം താണ ശമ്പളത്തിൽ വച്ച് കഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു എന്ന സംഗതി വിസ്മരിക്കത്തക്കതല്ലാ. മറ്റുള്ള വകുപ്പുകളിൽ ശമ്പളക്കൂടുതൽ കൊടുത്തിട്ടും, ഹജൂരാഫീസിൽ ഗ്രാഡ്വേറ്റുകൾ ശമ്പളക്ഷാമം കൊണ്ട് കഷ്ടപ്പെടണമെന്ന് വിചാരിക്കുന്നത്, തലമറന്നു എണ്ണ തേക്കുന്ന സമ്പ്രദായമല്ലയോ എന്നു് ഞങ്ങൾ സംശയിക്കുന്നു. സംസ്ഥാനത്തിലെ സകല വകുപ്പുകളിലേക്കുമുള്ള എഴുത്തുകുത്തുകളുടെ ഉല്പത്തിസ്ഥാനം ഹജൂരാഫീസാണ്: അതു നടത്തുന്നവർക്കു ജോലി ചെയ്യാൻ തക്ക ആരോഗ്യവും സുഖവും ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ടത് എത്രയോ ആവശ്യവുമാണ്. ദിവാൻജിയുടെ ശ്രദ്ധ ഇതിൽ പതിയാത്തതോ കഷ്ടമാണെന്നിരിക്കട്ടെ. ഒഴിവ് വരുന്ന ജീവനങ്ങൾക്ക് അതാതു വകുപ്പിൽ യോഗ്യതക്കൂടുതലും സർവീസുമുള്ളവർക്കു അവകാശമുറയ്ക്കു കയറ്റം കൊടുക്കേണ്ടതിനു പകരം, മറ്റു വകുപ്പുകളിൽ നിന്നു ഓരോരുത്തരെ "കുത്തിയെടുത്തു" നിയമിക്കുന്നത് തന്നെ യുക്തമായ നയമല്ലാ: ഇതിലുമപ്പുറം, ഇഷ്ടന്മാരുടെ ശിപാർശക്കത്തുകളോടുകൂടി വരുന്ന അന്യന്മാരെ, വളരെക്കാലത്തെ സർവീസും യോഗ്യതയുമുള്ള ജീവനക്കാരുടെ അവകാശങ്ങളെ തടഞ്ഞുങ്കൊണ്ട്, വലിയ ശമ്പളം കൊടുത്തു നിയമിക്കുന്നത്, തൽകർത്താവു പ്രമാണ സ്ഥൈര്യമില്ലാത്ത ഒരു വ്യാജതന്ത്രക്കാരനാണെന്ന് ഉൽഘോഷിക്കുന്നതിന് തുല്യവുമാണ്. ഹജൂർ കച്ചേരിയിലെ ചില പഴമപരിചയക്കാരായ ജീവനക്കാരെ വല്ലതും അടുത്തൂൺ കൊടുത്ത് പിരിച്ചയയ്ക്കുവാൻ ആലോചിക്കുന്നുണ്ടെന്നും, ഈ ഒഴിവുകളിൽ, മറുനാടുകളിൽ നിന്നും ശിപാർശക്കത്തുകളും കൊണ്ട് വന്നിട്ടുള്ള ചില ചെറുപ്പക്കാരെ, ഇവിടെയുള്ള യുവാക്കന്മാരായ ജീവനക്കാരുടെ "തലയ്ക്കു മീതെ" നിശ്ചയിപ്പാൻ ഭാവമുണ്ടെന്നും ചില കേൾവികൾ ഇപ്പോൾ പ്രബലപ്പെട്ടു വരുന്നതുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾ ഇത്രയും പറയേണ്ടിവന്നത്.